Merhaba,
16 yaşında başladığım meslek hayatımda kendimi bildim bileli medya dediğimiz sektörün içerisindeyim. Televizyon, Radyo, Gazete, Dergi derken geldik bu günlere…
Çocukken başladığım meslek hayatımda kâh ağladık kâh güldük. Öyle çok paralarda kazanmadık harçlıklarla günü kurtardık. Zaten meslek büyüklerimiz üflerdi kulağımıza “daha gençsiniz büyüyünce anlarsınız! Bu mesleği parası pul karısı duldur” diye…
Bu söz hep kulağımda çınlıyordu ne demek istiyorlar diye…
Ve meslekte 18. yılım dile kolay…
Bu koskoca 18 yılda hiçbir zaman ben biliyorum demedim. Meslek büyüklerimin sözünü hep dinledim. Onların tecrübeleri yol haritam oldu adeta…
Pişmiştim ama bir şeyler eksikti…
Alaylı olmanın büyük avantajlarını yaşayarak geliştiriyordum kendimi, ancak eğitimsiz olmazdı. Derken girmiştim üniversite sınavlarına ve nokta atışıyla yerleşmiştim İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Gazetecilik Lisans programına…
Öğrencilik hayatımda çok şey kattı bana… Önümüzde ki dönemde inşallah Yüksek Lisansı, Doktorası derken meslek aşkına ne varsa hedeflerim arasında…
9 yıl bir fiil Haber Medya Grubunda çalıştım. Muhabirlik, Temsilcilik derken Haberaks Tv’nin Genel Yayın Yönetmenliğine kadar yükseldim.
Ve bir gün, çeşitli nedenlerden ötürü radikal bir karar alarak ayrıldım ailem olarak gördüğüm Haber Medya’dan…
İşten ayrılınca bol bol dinlendim ailem, dostlarımla geçirdim tüm zamanımı.
Ve işte o zaman anladım kulağımda çınlayan o sözün ne anlama geldiğini…
Şöyle geçmişe bir baktım!
Öyle çok paralar kazanmamışım…
Kazancımın pul kadar değeri yokmuş…
Ailemi işim yüzünden hep yalnız bırakmışım…
Ve eşim, 2,5 yaşında iki çocuk büyütmüş ben bir varmışım bir yokmuşum…
Artık aydım…
Zararın neresinden dönersen kardır mantığıyla bundan sonra tövbe…
Şimdi neden bunu yazdı diyenleriniz olacaktır elbet.
Cevap ise bir sonraki yazımda olacak.
Sevgiyle kalın…
