Bir cami cemaatinin, özellikle avluda namaz kılarken güneşli ve yağmurlu havalarda zorluk çekmesinden ötürü, avluya sundurma yapılması ihtiyacı hâsıl olmuş. Cemaatin camiye sığmadığı zamanlarda, avluda yağmur ve güneş altında ibadet etmek zorunda kalan vatandaşlar uzun süredir bu konuda dertliymiş.
Bu konu cami imamı ve cemaat arasında gündeme gelince, cemaat arasından hayırseverin biri tüm masrafları karşılayacağını belirterek sundurma yapım işini üstlenmiş. (Allah razı olsun.)
Sundurma yaptırmak için kolları sıvayan hayırsever vatandaşın başlattığı sundurma çalışmalarını gören bir iki başıbozuk istemezükçü kişi, avluda ki ağaçlar kesilecek diye Müftülüğe şikâyette bulunmuş.
Müftü bey söz konusu camiye giderek bu işin böyle olamayacağını söyleyince, hayırsever ağaçlara zarar vermeden sundurmayı yapacaklarını taahhüt etmiş.
Aradan birkaç gün geçmiş hikmeti bilinmez bir şekilde Müftü bey sundurma yapılması işine karşı çıkmaya başlamış.
Yukarıda okuduklarınız hikâye gibi geldi, değil mi?
Üzgünüm ama gerçek!
Özellikle pandemi tedbirleri kapsamında avluda namaz kılmak zorunda kalan cemaat bu konuda bir hayli sıkıntı yaşarken yaklaşık bir ay önce bir dostum vasıtasıyla Bafra’daki Kızılırmak Camisinin avlusu için vuku bulan bu konuyu öğrendiğimde, Bafra Müftüsü Necmettin Kayar’ı arayarak konuyu kendisine sordum.
Bana sundurma işine karşı çıkmadığını, ancak cemaatin bu konuda ikiye bölündüğünü, caminin siluetinin bozulduğundan ötürü şahsi olarak bunu istemediğini, çalışan ustaların başına bir iş geldiğinde sorumluluk kabul etmeyeceğini, rapor tutacağını vs. sıraladı.
Belediye izin vermiyor dedi. Sordum konunun Belediye ile bir ilgisi yok!
Kaymakam izin versin dedi. Sordum konunun Kaymakamla bir ilgisi yok!
Cemaat ikiye bölündü dedi. Sordum soruşturdum, yüzdeye vurursak istemeyen %3 (şikâyet edenler), sundurma yapılsın isteyen %97…
Üstelik bu konu Belediye Başkanı, Kaymakam ve Milletvekiline kadar da gitmiş durumda.
Kaldı ki; Bafra Müftülüğü bünyesinde bulunan Camileri Güzelleştirme Derneği vasıtasıyla bu talebin yerine getirilmesi gerekirken, hem cemaatin ihtiyacının karşılanmaması hem de hayırsever tarafından yaptırılan bir hayırda kusur aranması ne kadar doğru?
Yüce dinimiz İslâm, bütün insanları hayra davet etmekte ve bizlerden faydalı işler yapmamızı istemekte, bunun yanında iyilik ve hayır yolunda başkalarına örnek olmayı ve hayırda yarışmayı teşvik etmektedir.
Hal böyleyken hayırseverlerin heveslerini kursaklarında bırakmak, cemaatin zorluklarını kolaylaştırmak yerine zorlaştırmak niye?
Müftü Beyin tüm kusur arama ve engelleme çabalarına rağmen o sundurma yapıldı diye hâlâ sağa sola tehditler savurduğu geliyor kulağıma üzülüyorum!
Üstelik gidip yerinde de baktım gayet güzel yapılmış ağacı bırakın dalına dahi zarar verilmemiş.
Hatırlatmak isterim, Peygamber Efendimiz (s.a.v) bir hadisinde, “İnsanlardan öyleleri vardır ki, onlar hayra anahtar, şerre de kilittirler. Öyleleri de vardır ki, şerre anahtar, hayra kilittirler. Allah’ın, ellerine hayrın anahtarlarını verdiği kimselere, ne mutlu! Allah’ın, şerrin anahtarlarını ellerine verdiği kimselere de yazıklar olsun!” demiştir.
Bir müftü olarak yıkana değil yapana destek olmak gerekmiyor mu?
Hadiste belirtildiği üzere, Hayra değil, şerre kilit olmak gerekmiyor mu?
Sahi, göreviniz cemaate hizmet etmek değil mi?
Biz yanlış mı biliyoruz?
Bir hayırsevere de sahip çıkın be kardeşim!
Sağlıklı kalın!
